- Όστια Αρχαία
- Τοποθεσία κοντά στο σημερινό προάστιο της Όστιας, περίπου 20 χλμ. ΝΔ της Ρώμης. Η ονομασία της πόλης, η οποία βρίσκεται σήμερα σε απόσταση 2 χλμ. από τη θάλασσα, προέρχεται από την εκβολή του Τίβερη (Ostium), όπου σύμφωνα με την παράδοση είχε ιδρυθεί η πόλη από τον βασιλιά Άγκο Μάρκιο. Ο αρχαιότερος πυρήνας της, που αποκάλυψαν οι ανασκαφές, ανάγεται στις αρχές του β’ μισού του 4ου αι. π.Χ. και έχει το κανονικό σχέδιο ενός στρατιωτικού καταυλισμού (castrum) ο οποίος σταδιακά εξελίχθηκε σε εμπορική πόλη.
Στους χρόνους του Σύλλα κατασκευάστηκαν νέα τείχη, τα οποία περιλάμβαναν ένα τμήμα της Οστίας οδού, που έγινε και η κεντρική αρτηρία της πόλης. Την ίδια εποχή χτίστηκε, μεταξύ άλλων, και ο μεγαλοπρεπής ναός του Ηρακλή (30 x 15 μ.), ενώ οι κεντρικοί δρόμοι γέμισαν με πολυτελείς κατοικίες, με αίθριο και περιστύλιο, των αρχοντικών οικογενειών. Στις αρχές του 1ου αι. π.Χ. η πόλη απέκτησε ένα μεγάλο θέατρο, ενώ οι δρόμοι της διευρύνθηκαν και πλαισιώθηκαν με νέα, πολυώροφα κτίρια. Επί Τραϊανού κατασκευάστηκε ένα μεγάλο εξαγωγικό λιμάνι, που έδωσε νέα ώθηση στην πόλη. Το υψηλό βιοτικό επίπεδο των κατοίκων της μαρτυρούν οι πολυάριθμες θέρμες, που χρονολογούνται από την ίδια εποχή. Κατά τους επόμενους αιώνες η ζωή συνεχίστηκε με την ίδια ένταση στην Ό., που πλουτίστηκε με πλήθος επιβλητικών δημόσιων και ιδιωτικών κτιρίων. Από την εποχή του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου η πόλη άρχισε να παρακμάζει, ώσπου τελικά εγκαταλείφΘηκε.
Ο φάρος της Όστιας και ένα πλοίο που μπαίνει στο λιμάνι της, όπως εικονίζονται σ’ ένα ψηφιδωτό που βρέθηκε στις ανασκαφές της αρχαίας ιταλικής πόλης.
Η αρχαία Όστια παρουσιάζει μεγάλο αρχαιολογικό και καλλιτεχνικό ενδιαφέρον. Στη φωτογραφία φαίνονται τα ερείπια των θερμών του Ποσειδώνα, που ολοκληρώθηκαν επί Αντώνιου του Ευσεβούς. Πίσω, διακρίνεται το θέατρο, που χτίστηκε κατά την εποχή του Αύγουστου.
Η νεκρόπολη της αρχαίας πόλης όπως σώζεται σήμερα. Στην αρχαία Όστια, που απέχει 20 χλμ. από τη Ρώμη συνήθιζαν οι πλούσιοι να θάβουν τους νεκρούς τους σε ιδιόκτητους τάφους.
Dictionary of Greek. 2013.